Instalacja elektryczna jest zazwyczaj podzielona na obwody. Wyróżnia się obwody rozdzielcze (tj. zasilające rozdzielnice określonego typu) oraz obwody odbiorcze, zasilające poszczególne odbiorniki.

W rozporządzeniu [72] przedstawione zostały podstawowe zasady dotyczące sposobu prowadzenia przewodów instalacji elektrycznej oraz liczby i rodzajów obwodów, a także ich wyposażenia:

—    sposób prowadzenia instalacji elektrycznej oraz rozmieszczenia urządzeń elektrycznych w budynku nie powinny kolidować z innymi instalacjami, zarówno ze względu na minimalne odległości, jak i wzajemne ich usytuowanie. W szczególności dotyczy to unikania kolizji z instalacją gazową;

—    w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych, budynkach zamieszkania zbiorowego oraz budynkach użyteczności publicznej, główne ciągi instalacji elektrycznej (wewnętrzne linie zasilające) należy prowadzić poza mieszkaniami i pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi, w wydzielonych kanałach lub szybach instalacyjnych. Należy przy tym spełniać wymagania polskich norm w tym zakresie;

—    w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych, obwody odbiorcze instalacji elektrycznej należy prowadzić w obrębie każdego mieszkania lub lokalu użytkowego. W budynkach tych oświetlenie i odbiorniki w pomieszczeniach służących do komunikacji (ciągach komunikacyjnych) oraz w pomieszczeniach technicznych i gospodarczych powinny być zasilane z tablic (rozdzielnic) administracyjnych;

—    w instalacji elektrycznej w mieszkaniach należy stosować następujące wyodrębnione obwody: oświetleniowe, gniazd wtyczkowych ogólnego przeznaczenia, gniazd wtyczkowych w łazience, gniazd wtyczkowych służących do zasilania urządzeń odbiorczych w kuchni oraz obwody służące do zasilania odbiorników wymagających indywidualnego zabezpieczania;

—    poszczególne pomieszczenia w mieszkaniu należy wyposażyć w odpowiednią liczbę wypustów oświetleniowych, a także w niezbędną liczbę odpowiednio rozmieszczonych gniazd wtyczkowych. Do sterowania źródłami światła w pokojach (załączania/wyłączania) należy stosować łączniki wieloobwodowe;

—    przewody i kable elektryczne należy prowadzić w taki sposób, aby ich wymiana nie powodowała naruszenia konstrukcji budynku. Dopuszczalne jest prowadzenie przewodów elektrycznych wtynkowych, jednak w tym przypadku należy je przykryć warstwą tynku o grubości co najmniej 5 mm.

W pracy [12] można znaleźć szczegółowe wytyczne w zakresie liczby, rodzaju i sposobu wykonania obwodów, wyposażenia obwodów oraz sposobu prowadzenia przewodów, m.in.:

—    wewnętrzne linie zasilające oraz połączenia wewnętrznych linii zasilających z rozdzielnicami mieszkaniowymi w mieszkaniach powinny być wykonane jako linie trójfazowe;

—    liczba obwodów gniazd wtyczkowych ogólnego przeznaczenia oraz obwodów oświetleniowych zależy od powierzchni mieszkania (domu jednorodzinnego);

—    każdy odbiornik o mocy równej lub większej od 2 kW powinien być zasilany z odrębnego obwodu;

—    liczba gniazd wtyczkowych, wypustów oświetleniowych oraz gniazd wtyczkowych lub wypustów dla odbiorników o mocy równej lub większej od 2 kW zależy od rodzaju pomieszczenia oraz jego powierzchni bądź długości;

—    przepływowe ogrzewacze wody powinny być zasilane trójfazowo;

—    kuchnie elektryczne, w zależności od ich mocy znamionowej, powinny być zasilane jedno- lub trójfazowo;

—    przewody na ścianach powinny być układane w poziomych i pionowych strefach komunikacyjnych; dla stref poziomych zalecane są następujące trasy układania przewodów: 30 cm pod gotową powierzchnią sufitu, 30 cm powyżej gotowej powierzchni podłogi, 100 cm powyżej gotowej powierzchni podłogi; w strefach pionowych zaleca się układać przewody 15 cm od ościeżnic (drzwi lub okien) bądź linii zbiegu ścian.