Oświetlenie awaryjne ewakuacyjne należy stosować [72]:

a)    w pomieszczeniach:

—    widowni kin, teatrów, filharmonii oraz innych sal widowiskowych,

—    audytoriów, sal konferencyjnych, czytelni, lokali rozrywkowych, a także sal sportowych, przeznaczonych dla ponad 200 osób,

—    wystawowych w muzeach,

—    o powierzchni netto ponad 1000 m² w garażach oświetlonych wyłącznie światłem sztucznym,

—    o powierzchni netto ponad 2000 m² w budynkach użyteczności publicznej, zamieszkania zbiorowego, produkcyjnych, magazynowych;

b)    na drogach ewakuacyjnych:

—    z pomieszczeń wymienionych w pkt. a),

—    oświetlonych wyłącznie światłem sztucznym,

—    w szpitalach i innych budynkach przeznaczonych głównie do użytku osób o ograniczonych zdolnościach poruszania się,

—    w wysokich (o wysokości ponad 25 m do 55 m włącznie nad poziomem terenu lub mieszkalnych o wysokości ponad 9 do 18 kondygnacji nadziemnych włącznie) i wysokościowych budynkach użyteczności publicznej i zamieszkania zbiorowego.

Oświetlenie awaryjne zapasowe należy stosować w pomieszczeniach, w których po zaniku oświetlenia podstawowego istnieje konieczność kontynuowania w nich czynności w niezmieniony sposób lub ich bezpiecznego zakończenia. Czas działania tego oświetlenia powinien wynikać z rodzaju wykonywanych czynności oraz warunków występujących w pomieszczeniach.

Rozporządzenie [72] stanowi, że oświetlenie awaryjne ewakuacyjne powinno działać co najmniej przez 1 godzinę od momentu zaniku oświetlenia podstawowego. Jeśli oświetlenie awaryjne zapasowe będzie działać przez co najmniej 1 godzinę, to w pomieszczeniu tym nie wymaga się stosowania oświetlenia awaryjnego ewakuacyjnego.

Jeżeli pomieszczenie jest użytkowane przy wyłączonym oświetleniu podstawowym, to należy stosować w nim oświetlenie dodatkowe, służące do uwidocznienia przeszkód wynikających z układu budynku, ciągów komunikacyjnych lub sposobu jego użytkowania, oraz podświetlane znaki wskazujące kierunki ewakuacji. Oświetlenie dodatkowe powinno być zasilane napięciem nieprzekraczającym długotrwale dopuszczalnego napięcia dotykowego UL (wynoszącego w normalnych warunkach środowiskowych 50 V).

Oświetlenie awaryjne powinno być wykonywane zgodnie z wymaganiami polskich norm odnoszących się do tego zagadnienia [40, 42, 63].