Liczba różnego rodzaju wymagań stawianych instalacjom elektrycznym jest bardzo duża i w znacznej mierze zależy od rodzaju instalacji elektrycznej. W dalszej części tego rozdziału skoncentrowano się głównie na wymaganiach:
—    ogólnych,
—    dotyczących wyposażenia instalacji elektrycznych w urządzenia i aparaty elektryczne,
—    dotyczących sposobów układania i prowadzenia tras przewodów, liczby i rodzajów obwodów oraz wyposażenia pomieszczeń w gniazda wtyczkowe i wypusty oświetleniowe,
—    dotyczących oświetlenia awaryjnego pomieszczeń,
—    związanych z warunkami pożarowymi,
—    napięciowych,
—    dotyczących zasad łączenia (zamykania i przerywania) obwodów elektrycznych.

Podstawowe wymagania stawiane instalacjom elektrycznym w obiektach budowlanych zostały określone w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. [72],

Zgodnie z tym rozporządzeniem, budynki powinny być wyposażone w wewnętrzną instalację elektryczną. Postać i struktura tej instalacji musi być dostosowana do potrzeb wynikających z przeznaczenia budynku. Budynki należy również wyposażać w instalacje odgromowe (piorunochronne), chroniące je od wyładowań atmosferycznych, przy czym obowiązek budowy instalacji odgromowej dotyczy jedynie budynków wyszczególnionych w normie PN-EN 62305-1 [47]. Instalację piorunochronną budynku należy wykonać zgodnie z wymaganiami podanymi w polskich normach dotyczących ochrony odgromowej [47-50].

Rozporządzenie [72] nakłada również obowiązek zapewnienia oświetlenia światłem sztucznym pomieszczeń przeznaczonych dla ludzi oraz do komunikacji (ciągów komunikacyjnych). Oświetlenie to powinno być dostosowane do potrzeb użytkowych poszczególnych pomieszczeń. W przypadku pomieszczeń przeznaczonych na stały pobyt ludzi, ogólne oświetlenie światłem sztucznym powinno zapewniać odpowiednie warunki użytkowania całych ich powierzchni [39].

Budynki mieszkalne wielorodzinne, budynki zamieszkania zbiorowego oraz budynki użyteczności publicznej powinny być wyposażone w instalacje telekomunikacyjne [72). Jeżeli istnieją odpowiednie potrzeby, to budynki te należy również wyposażać w takie instalacje, jak: instalacje telewizji przemysłowej (monitoringu wizyjnego), instalacje sygnalizacji dzwonkowej lub domofonowej.

Stacje transformatorowe, zgodnie z [72], mogą być lokalizowane w budynkach o innym przeznaczeniu, jeżeli są spełnione wymagania dotyczące środków ochrony przed hałasem i drganiami oraz:

—    odległość pozioma i pionowa do pomieszczeń przeznaczonych na stały pobyt ludzi będzie wynosić co najmniej 2,8 m,

—    ściany i stropy będą stanowiły oddzielenia przeciwpożarowe, a także będą miały zabezpieczenia przed przedostawaniem się cieczy i gazów.

Instalacje i urządzenia elektryczne powinny zapewniać [72]:

—    dostarczanie energii elektrycznej do odbiorników, o odpowiednich parametrach technicznych (jakościowych),

—    ochronę przeciwporażeniową, przeciwprzepięciową oraz przed powstaniem pożaru, wybuchem i innymi szkodami,

—    ochronę przed emisją uciążliwego hałasu i drgań (tj. powyżej poziomu dopuszczalnego) oraz przed szkodliwym oddziaływaniem pola elektromagnetycznego.

W wymienionym rozporządzeniu [72] zostały również podane maksymalne, dopuszczalne wartości mocy jednostkowej oświetlenia (w [W/m2]) dla klas kryteriów A, B i C następujących typów budynków użyteczności publicznej: biura, szkoły, szpitale, restauracje, obiekty sportowo-rekreacyjne, obiekty handlowo-usługowe.

Zgodnie z [72], budynki szczególnie wrażliwe na zaniki napięcia zasilającego, tj. takie, w których przerwa w zasilaniu może spowodować zagrożenia życia lub zdrowia ludzi, poważne zagrożenie środowiska, a także znaczne straty materialne, należy zasilać co najmniej z dwóch niezależnych, samoczynnie załączających się .źródeł energii elektrycznej. Budynki takie należy również wyposażać w samoczynnie załączające się oświetlenie awaryjne (zapasowe lub ewakuacyjne). W budynkach wysokościowych, tj. o wysokości ponad 55 m nad poziomem terenu, jednym ze źródeł zasilania powinien być zespół (agregat) pradotwórczy.