Oprócz wymagań dotyczących przeciwpożarowego wyłącznika prądu, w rozporządzeniu [72] podane są wymagania dotyczące zespołów kablowych, tj. przewodów i kabli elektrycznych oraz światłowodowych stosowanych w systemach zasilania i sterowania urządzeniami służącymi ochronie przeciwpożarowej łącznie z ich zamocowaniami. Muszą one zapewnić ciągłość dostawy energii elektrycznej lub przekazu sygnału przez czas niezbędny do uruchomienia i działania tych urządzeń. Czas ten może być ograniczony do 30 minut, jeżeli zespoły kablowe znajdują się w obrębie przestrzeni chronionych stałymi samoczynnymi urządzeniami gaśniczymi wodnymi.

Jeżeli zespoły kablowe są umieszczone w pomieszczeniach chronionych za pomocą stałych wodnych urządzeń gaśniczych, to powinny być one odporne na działanie wody. Wymaganie to uznaje się za spełnione, jeśli przewody i kable są ułożone w ognioochronnych kanałach kablowych.

Przewody i kable elektryczne w obwodach urządzeń sygnalizacji pożarowej, oświetlenia awaryjnego i łączności powinny posiadać klasę PH odpowiednią do czasu wymaganego do działania tych urządzeń [72], zgodnie z wymaganiami polskich norm dotyczących lego zagadnienia.

Zespoły kablowe należy tak projektować i wykonywać, aby w wymaganym czasie nie nastąpiła przerwa w dostawie energii elektrycznej lub w przekazie sygnału, spowodowana oddziaływaniami elementów budynku lub jego wyposażenia.

WYMAGANIA NAPIĘCIOWE

W skład wymagań napięciowych wchodzą m.in. wymagania dotyczące nie-przekraczania dopuszczalnych wartości spadków napięcia. Niestety, brak jest w tym zakresie szczegółowych uregulowań prawnych. W normie [54] znajduje się jedynie zalecenie, aby spadek napięcia między złączem instalacji elektrycznej a urządzeniem odbiorczym nie przekraczał wartości 4%. Jednocześnie zaznaczono, że nie dotyczy to stanów rozruchowych silników i odbiorników charakteryzujących się dużych prądem rozruchowym. W wytycznych [12] zaproponowano z kolei, aby spadek napięcia w instalacji odbiorczej (tj. od licznika energii elektrycznej do urządzenia odbiorczego) nie przekraczał wartości 3%, a spadek napięcia w wewnętrznej linii zasilającej (tj. od złącza instalacji elektrycznej do licznika energii elektryczne) nie przekraczał określonej wartości granicznej, zależnej od mocy przesyłanej tą linią.

W zastąpionej już normie [55] sformułowano następujące zasady dotyczące łączenia funkcjonalnego (zamykania i przerywania) oraz odłączania izolacyjnego obwodów elektrycznych:

—    nie można odłączać izolacyjnie ani łączyć funkcjonalnie przewodów ochronnych we wszystkich układach pracy instalacji elektrycznej; wymaganie to dotyczy także przewodów ochronno-neutralnych w układzie TN-C;

—    przewód neutralny w układzie TN-S może być odłączany izolacyjnie lub łączony funkcjonalnie;

—    w każdej części instalacji elektrycznej, wymagającej niezależnego sterowania jej pracą, należy stosować urządzenia (łączniki) do łączenia funkcjonalnego;

—    powinna istnieć możliwość odłączenia izolacyjnego każdego obwodu elektrycznego od czynnych przewodów zasilających;

—    gniazda wtyczkowe i wtyczki mogą być używane do łączeń funkcjonalnych jedynie wtedy, gdy ich prąd znamionowy jest nie większy niż 16 A.