Pompy ciepła gruntowe (solanka-woda)

Najbardziej rozpowszechnione są pompy ciepła pobierające energię z gruntu za pomocą wymiennika gruntowego, przez który przepływa ciecz niezamarzająca zwana solanką. Pozycję tę na rynku zdobyły ze względu na bardzo dobre parametry eksploatacyjne i niezależność od zmian temperatury zewnętrznej. Wymiennikiem gruntowym może być omawiany kolektor płaski zakopany na głębokości około 1,5 m lub kolektor pionowy, czyli tak zwana sonda. Jeśli wydajność źródła ciepła (gruntu) i pompa są właściwie dobrane do potrzeb ogrzewanego budynku, to nawet przy temperaturach zewnętrznych -20°C system będzie pracować prawidłowo. Wszystkie tego rodzaju pompy ciepła są do siebie bardzo podobne, co nie powinno dziwić, gdyż pracują przecież na identycznej zasadzie. To, że są do siebie podobne na szczęście nie oznacza, że są identyczne. To co je różni najbardziej, to efektywność energetyczna i solidność wykonania. Efektywność energetyczna jest podawana w odniesieniu do konkretnych warunków pobierania i oddawania ciepła. Aby móc porównywać parametry przyjęto, że źródło ciepła ma temperaturę 0°C, a temperatura zasilania obiegu grzewczego wynosi +35°C. Wtedy liczba wyrażająca współczynnik efektywności energetycznej podaje stosunek ilości energii oddawanej przez pompę ciepła do ilości zużytej energii elektrycznej.

Schemat ogrzewania z pompą ciepła solanka-woda
Ten prosty rysunek ilustruje prawie pełny obraz typowej instalacji grzewczej dla domu jednorodzinnego. Energia cieplna pobierana jest z poziomego kolektora gruntowego. Po podniesieniu temperatury w pompie ciepła ogrzana woda zasila układ centralnego ogrzewania pomieszczeń i wężownicę w zasobniku do przygotowania ciepłej wody użytkowej (c.w.u).