Najprostsza pompa ciepła.
Cały układ chłodniczy jest zamkniętą pętlą (obwodem) składającą się kolejno z: parownika (P), sprężarki, skraplacza, filtru (F), wziernika (D) i zaworu rozprężnego (Z). W środku układu znajduje się odpowiednia ilość czynnika chłodniczego, który będąc cieczą niskowrzącą gotuje się w parowniku i jako para sprężany jest do wysokiego ciśnienia po to, aby oddać ciepło w skraplaczu i przejść ponownie w stan ciekły.

Ingerencja w układ termodynamiczny.

Praktyka dowodzi, że nie wszyscy zdają sobie sprawę jak trudne i odpowiedzialne są wszelkie prace przy układzie termodynamicznym, jakim jest pompa ciepła. Dlatego w tym rozdziale będzie podjęta próba pokazania, jakimi zasadami kierować się należy przy pomiarach, naprawach i montażu. W tej dziedzinie potrzebna jest wiedza, praktyka i odpowiednie wyposażenie warsztatowe, bez tych trzech rzeczy na raz, na pozytywne efekty liczyć nie można.

Każdy układ chłodniczy musi być wykonany całkowicie hermetycznie, czyli tak, aby z jednej strony wykluczyć możliwość ucieczki czynnika roboczego, a z drugiej strony zagwarantować, aby do wnętrza układu nie dostało się cokolwiek z zewnątrz. W środku układu chłodniczego pompy ciepła ma prawo znajdować się tylko czynnik roboczy oraz olej niezbędny do smarowania sprężarki i nic poza tym. Wszelkiego rodzaju zanieczyszczenia mechaniczne, wilgoć czy powietrze, to dla żywotności pompy ciepła wrogowie śmiertelni. Dlatego w każdej pompie ciepła znajdziemy tak zwany filtr-osuszacz, którego zadaniem jest wychwytywanie wilgoci i zanieczyszczeń mechanicznych.

Tutaj samo się nasuwa pytanie: po co w każdym przypadku montuje się filtr, skoro nie podlega on okresowej wymianie? Przecież mamy prawo zakładać, że w fabryce produkującej pompy ciepła można zmontować cały układ w warunkach zapewniających sterylną czystość, a jeśli tak, to filtr jest zbyteczny.

Jednak w rzeczywistości jest tak, że choćby nie wiem jak się starać, to zawsze pozostaną w środku jakieś zanieczyszczenia mechaniczne, wilgoć oraz resztki gazów innych niż wymagany czynnik roboczy. Zanieczyszczenia mechaniczne pochodzą przeważnie od produktów reakcji chemicznych zachodzących w procesie lutowania elementów układu chłodniczego. Natomiast wilgoć i gazy obce (powietrze) przedostają się w trakcie montażu do wnętrza układu. Można te zjawiska zminimalizować, ale całkowicie wyeliminować ich się nie da. I właśnie dlatego zawsze stosuje się filtr, który wyłapie wszystkie (z wyjątkiem powietrza) szkodliwe substancje. Zanieczyszczenia mechaniczne i cząsteczki wody po pewnym przestają krążyć w układzie, gdyż zagnieżdżają się na stałe w środku filtru.