Wyłączniki te dotychczas były przeznaczone do zabezpieczania silników elektrycznych przed skutkami przeciążenia lub zwarcia. Umożliwiają one ręczne załączanie i wyłączanie. W przypadku przeciążenia lub zwarcia wyłączenie następuje samoczynnie. Do najbardziej rozpowszechnionych należą wyłączniki serii M 600. Ze względu na wyposażenie w wyzwalacze, rozróżnia się w tej serii następujące typy:
— M 611 i M 633 z wyzwalaczami elektromagnetycznymi i termicznymi,
— M 612 z wyzwalaczami termicznymi,
— M 619 z wyzwalaczami elektromagnetycznymi.
Pod koniec 2004 roku wprowadzono do produkcji nową serię wyłączników oznaczoną M 300. Są one przystosowane do pracy przy napięciach 230, 400, 500 i 690 V. W zależności od wyposażenia wyłącznika w wyzwalacze, rozróżnia się następujące ich typy:
M 300 — wyzwalacz przeciążeniowy i zwarciowy
M 300 T — wyzwalacz przeciążeniowy
M 300 M — wyzwalacz zwarciowy
Prądy znamionowe wyłączników M 300 nie przekraczają 40 A. Prąd nastawczy wyzwalacza przeciążeniowego jest ustalany za pomocą pokrętła znajdującego się na przedniej części wyłącznika. Wyzwalacze zwarciowe są nastawione na wartość stalą, będącą wielokrotnością górnej wartości z zakresu prądowego danego wyzwalacza przeciążeniowego. Wyłącznik ma przycisk „Test” służący do bezprądowego sprawdzania zadziałania aparatu. Wyłącznik jest przystosowany do wyposażenia go w styki pomocnicze oraz wyzwalacze napięciowe i czujnik zaniku napięcia kontrolujący obecność 3 faz i wyłączający wyłącznik w przypadku braku I fazy.
Zwarciowa zdolność łączenia nie przekracza 6 kA. Gdy spodziewany prąd zwarciowy przekracza podaną przez producenta zdolność łączenia, należy dobezpieczyć wyłącznik wkładką topikową o wartości i typie podanym przez producenta [9|.
Wyłączniki M 300 są przystosowane do montażu na listwach montażowych TH.
W przypadku silników napędzających urządzenia technologiczne wymagające dużej niezawodności, należy liczyć się z szerszym wprowadzaniem zintegrowanych zabezpieczeń silników. Niejednokrotnie pojedynczy silnik jest przyczyną przestoju całej linii technologicznej i przerwania pracy w danym wydziale produkcyjnym, a nawet w całym przedsiębiorstwie. Wiele firm oferuje takie zabezpieczenia. Powinno ono realizować następujące funkcje: zabezpieczenie termiczne, monitoring termiczny (termistor), zabezpieczenie od niesymetrii faz i zaniku fazy, zabezpieczenie ziemnozwarciowe (izolacja), przedłużony rozruch, ograniczenie momentu, pomiar napięcia, pomiar współczynnika mocy, sprawdzenie kolejności faz, zabezpieczenie zwarciowe. Funkcje te realizuje np. zabezpieczenie mikroprocesorowe typu LT6-P Telemecaniąue firmy SCHNEIDER.