INSTALACJE WYKONYWANE PRZEWODAMI WIELOŻYŁOWYMI W WIĄZKACH

Ciągi wiązkowe można prowadzić na wspornikach, na drabinkach oraz podwieszać na linkach nośnych lub drutach stalowych ocynkowanych. Mocowanie wsporników należy wykonać zgodnie z wymaganiami, przy czym odległość między wspornikami nie powinna być większa niż 0,4 m [32],

Wiązki przewodów można układać dwoma sposobami. Pierwszy polega na układaniu pojedynczych przewodów, formowanie i spinanie wiązki; drugi zaś na przygotowywaniu wiązki na ziemi, a następnie zawieszaniu jej w całości. Obydwa sposoby można stosować przy układaniu wiązek na drabinkach i wspornikach. Przy mocowaniu przewodów na linkach nośnych stosuje się tylko drugi sposób formowania wiązki.

Linki nośne stalowe (o przekroju minimalnym 6 mm2) mocuje się za pośrednictwem ściągaczy do osadzonych w murze (betonie) haków’ lub kotew. Ściągacze umożliwiają regulację naciągu linki. Zawieszenie przewodów na linkach nośnych wykonuje się przy użyciu uchwytów z blachy aluminiowej lub stalowej, których górna część obejmuje linkę, a dolna przewód. Puszki odgałęźne przymocowuje się do linki za pomocą uchwytów wykonanych ze stalowej taśmy perforowanej. Przy prowadzeniu kilku obwodów, przewody i sprzęt mocuje się w uchwytach zawieszonych poziomo na dwu linkach nośnych. Odstępy miedzy uchwytami, liczba i przekrój linek nośnych oraz liczba punktów zamocowania linek zależy od liczby zawieszonych przewodów i od ciężaru całej instalacji zawieszonej na tych linkach.

Wiązkę przewodów należy uformować tak, aby jej przekrój był zbliżony do koła. Przewody w wiązce należy układać równolegle bez skręceń i skrzyżowań. Po uformowaniu wiązki należy powiązać ją prowizorycznie sznurkiem lub taśmą izolacyjną w odstępach nie większych niż 0,5 m; po ułożeniu wiązki na uchwytach spina się ją paskami aluminiowym 10×1 mm lub taśmą z tworzywa sztucznego, w odstępach 0,4 m między uchwytami.