Wzajemne usytuowanie naczynia wzbiorczego i pompy obiegowej oraz odpowiadające temu wartości ciśnienia.

Różne usytuowanie naczynia wzbiorczego i pompy obiegowej oraz odpowiadające ternu wartości pa i pe: a) PO na przewodzie zasilającym instalację, b) PO na przewodzie powrotnym, NW za pompą, c) PO na przewodzie powrotnym, NW przed pompą.

Na rysunku  pokazano trzy różne możliwości wzajemnego usytuowania NW, ZB i pompy obiegowej (PO) oraz odpowiadające im poglądowe wykresy spadku ciśnienia w instalacji (w rozwinięciu). Instalacje są napełnione wodą o    temperaturze początkowej, pompy obiegowe pracują, więc w naczyniach znajduje się jedynie rezerwa wody Vv, a ciśnienie przestrzeni gazowej wynosi pa. Ciśnienie w punkcie A, przyłączenia NW, jest więc również równe pa.

Najczęściej stosowanym rozwiązaniem jest układ pokazany na rys, a. Natomiast nie zalecanym układem jest układ z rys. b, gdzie NW jest umieszczony po stronie tłocznej pompy. W naczyniu musi być wówczas utrzymywane ciśnienie wstępne, po, powiększone o wysokość podnoszenia pompy obiegowej z uwagi na pracę instalacji w podciśnieniu. Natomiast w układzie na rys. c utrzymywane jest wyższe ciśnienie, nie ma niebezpieczeństwa zasysania powietrza, ale kocioł pracuje przy relatywnie wysokim ciśnieniu.

Na rysunkach zamieszczono także zależności pozwalające na ustalenie ciśnienia końcowego, pe, w naczyniu przy maksymalnej temperaturze zasilania. Uwzględniono wpływ różnicy poziomów włączenia NW i ZB (oznaczony jako Az).