Wytwarzanie dostatecznej ilości energii należy do najbardziej istotnych problemów naszych czasów, gdyż jej zużycie gwałtownie wzrasta. Tylko w okresie ostatnich 80 lat XX wieku zużycie energii przez jednego mieszkańca Ziemi wzrosło ponad 4—krotnie. Wzrost ten musi nieuchronnie trwać nadal, aby zaopatrzyć rozwijający się świat w dostateczną ilość żywności i innych dóbr niezbędnych do życia.

Dotychczas jeszcze nie wiadomo, w jaki sposób będzie wytwarzana dostateczna ilość energii potrzebnej do zaspokojenia potrzeb ludzkości w bieżącym stuleciu.

Rezerwy paliw kopalnych są ograniczone, a nieustanne ich stosowanie powoduje pogorszenie stanu naturalnego środowiska. Również wykorzystywanie konwencjonalnej energii jądrowej napotyka na wiele problemów. Jednym z nich są ograniczone dostawy U—235 i trudności z utylizacją odpadów paliwa jądrowego, innym natomiast poważny opór obrońców środowiska w wielu krajach. Rozwój technik umożliwiających wykorzystanie innych źródeł energii, jak np.: słonecznej, syntezy jądrowej lub energii geotermicznej z głębokich warstw Ziemi, będzie wymagał wiele czasu i dużych nakładów.

Tymczasem największą rezerwą energii dostępną natychmiast i stosunkowo najtańszą jest oszczędność w jej zużywaniu. Obecnie do ogrzewania pomieszczeń w zakresie umiarkowanej temperatury: 20°C (293 K) świat zużywa 1/3 do 1/2 ilości wyprodukowanego paliwa. Równocześnie porównując rozwój techniki ogrzewania z innymi dziedzinami można stwierdzić, że postęp w ogrzewnictwie jest stosunkowo niewielki.

Podstawowym źródłem ciepła na potrzeby ogrzewania zarówno miejscowego, jak i centralnego są procesy spalania paliw. Wprawdzie w coraz większym zakresie stosowane są paliwa płynne (olej opałowy, gaz) umożliwiające automatyzację procesu spalania oraz jego prowadzenie w sposób nie powodujący nadmiernego zanieczyszczenia środowiska, to jednak ciepło otrzymywane ze źródeł wysokopotencjalnych powinno być wykorzystywane przede wszystkim do zamiany na energię elektryczną lub mechaniczną oraz w technologiach wysokotemperaturowych. Wynika to z faktu, że rzeczywista sprawność obiegu Carnota realizowanego w zakresie wartości temperatury występujących w ogrzewnictwie jest szczególnie mała i nie przekracza 5%.